Ewa Ciepielewska (1960) Mieszka i pracuje w Krakowie. Ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Była współzałożycielką wrocławskiej Grupy LUXUS. W latach 1994–95 współpracowała przy wydawaniu krakowskiego magazynu Piątek Wieczorem i uczestniczyła w dziejących się wokół niego wydarzeniach artystycznych. Od 1984 r. wystawia indywidualnie i podejmuje samodzielne przedsięwzięcia artystyczne i ekologiczne. W latach 1995–1996 w dwuosobowym zespole Niebieskie Pantery (Panterras azzurras) współtworzyła Lotny Festiwal poza Murami. Od 1997 r. realizuje projekt artystyczny VOLANS. Współczesna Sztuka w 1000 sztuk, którego jest współautorką. Uczestniczy w wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, jest autorką wystaw indywidualnych, akcji plenerowych, murali i społecznie zaangażowanych happeningów. Od lat 80. współorganizuje również wystawy i wydarzenia związane z Nowym Rokiem Księżycowym.
Od 2008 roku w maju odbywa wyprawy drewnianą łodzią z Krakowa do Gdańska w ramach Królewskiego Flisu na Wiśle. Od 2015 organizuje na pływającym po Wiśle Galarze Solnym międzynarodową rezydencję artystyczną, która po dołączeniu do projektu Agnieszki Brzeżańskiej przybrała nazwę FLOW/Przepływ.
Interesują ją sytuacje towarzyskie i wspólnotowe oraz szukanie pozainstytucjonalnych form bycia razem w obliczu kryzysów społecznych i ekologicznych. W latach 80’ była uczestniczką ruchów związanych new age’m, ezoteryką i antropozofią. Z kolei latach 90’ w fascynowała ją kultura rave’u, co zaowocowało serią plenerowych działań performatywnych. Była prekursorką performensów kulinarnych i ruchów ekologicznych w sztuce.
Lubi gotować kuchnię inspirowaną zasadą pięciu przemian, jest zdeklarowaną zwolenniczką zalegalizowania marihuany i codziennie smaruje się olejkiem z dzikiej róży. Gdyby mogła cały rok spędzałaby na wodzie. Uważa, że jest jedną z wielu czarownic – jej metodą pracy bywa szaleństwo. (tekst: Anna Batko, Kola Śliwińska)
Laureatka Nagrody im. Katarzyny Kobro w 2019 roku. Uzasadnienie jury:
Za to, że zabrała sztukę współczesną nad wolną rzekę Wisłę.
Za muzeum klimatu w działaniu.
Za to, że dzieli się miłością do sztuki i natury z innymi artystami.
Za to, że zabrała na swój drewniany galar innych artystów - zarówno tych dojrzałych, jak i dopiero rozpoczynających przygodę ze sztuką. Za to, że dzieli się z nimi, zachwytem, doświadczeniem, jedzeniem, sztuką i przygodą. Za to, że pod wymalowanym przez nią żaglem w Dzikiej kocham się Wiśle powstają znakomite prace artystów, dla których Ewa jest wspierającą przewodniczką, siostrą, mamą, szamanką.
Za malarstwo, za konsekwentne bycie w sztuce, za skromność i radość.
Za łączenie ludzi - tych z lewego i prawego brzegu Wisły.
Za to, że jest ucieleśnieniem wartości, dzięki którym mamy szanse przetrwać na tej planecie.
Za zło bobrem zwyciężaj.
Prace w kolekcjach m.in. Muzeum Współczesnego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Krakowie, Galerii Bielskiej BWA w Bielsku Białej
Ewa Ciepielewska (1960) Mieszka i pracuje w Krakowie. Ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Była współzałożycielką wrocławskiej Grupy LUXUS. W latach 1994–95 współpracowała przy wydawaniu krakowskiego magazynu Piątek Wieczorem i uczestniczyła w dziejących się wokół niego wydarzeniach artystycznych. Od 1984 r. wystawia indywidualnie i podejmuje samodzielne przedsięwzięcia artystyczne i ekologiczne. W latach 1995–1996 w dwuosobowym zespole Niebieskie Pantery (Panterras azzurras) współtworzyła Lotny Festiwal poza Murami. Od 1997 r. realizuje projekt artystyczny VOLANS. Współczesna Sztuka w 1000 sztuk, którego jest współautorką. Uczestniczy w wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, jest autorką wystaw indywidualnych, akcji plenerowych, murali i społecznie zaangażowanych happeningów. Od lat 80. współorganizuje również wystawy i wydarzenia związane z Nowym Rokiem Księżycowym.
Od 2008 roku w maju odbywa wyprawy drewnianą łodzią z Krakowa do Gdańska w ramach Królewskiego Flisu na Wiśle. Od 2015 organizuje na pływającym po Wiśle Galarze Solnym międzynarodową rezydencję artystyczną, która po dołączeniu do projektu Agnieszki Brzeżańskiej przybrała nazwę FLOW/Przepływ.
Interesują ją sytuacje towarzyskie i wspólnotowe oraz szukanie pozainstytucjonalnych form bycia razem w obliczu kryzysów społecznych i ekologicznych. W latach 80’ była uczestniczką ruchów związanych new age’m, ezoteryką i antropozofią. Z kolei latach 90’ w fascynowała ją kultura rave’u, co zaowocowało serią plenerowych działań performatywnych. Była prekursorką performensów kulinarnych i ruchów ekologicznych w sztuce.
Lubi gotować kuchnię inspirowaną zasadą pięciu przemian, jest zdeklarowaną zwolenniczką zalegalizowania marihuany i codziennie smaruje się olejkiem z dzikiej róży. Gdyby mogła cały rok spędzałaby na wodzie. Uważa, że jest jedną z wielu czarownic – jej metodą pracy bywa szaleństwo. (tekst: Anna Batko, Kola Śliwińska)
Laureatka Nagrody im. Katarzyny Kobro w 2019 roku. Uzasadnienie jury:
Za to, że zabrała sztukę współczesną nad wolną rzekę Wisłę.
Za muzeum klimatu w działaniu.
Za to, że dzieli się miłością do sztuki i natury z innymi artystami.
Za to, że zabrała na swój drewniany galar innych artystów - zarówno tych dojrzałych, jak i dopiero rozpoczynających przygodę ze sztuką. Za to, że dzieli się z nimi, zachwytem, doświadczeniem, jedzeniem, sztuką i przygodą. Za to, że pod wymalowanym przez nią żaglem w Dzikiej kocham się Wiśle powstają znakomite prace artystów, dla których Ewa jest wspierającą przewodniczką, siostrą, mamą, szamanką.
Za malarstwo, za konsekwentne bycie w sztuce, za skromność i radość.
Za łączenie ludzi - tych z lewego i prawego brzegu Wisły.
Za to, że jest ucieleśnieniem wartości, dzięki którym mamy szanse przetrwać na tej planecie.
Za zło bobrem zwyciężaj.
Prace w kolekcjach m.in. Muzeum Współczesnego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Krakowie, Galerii Bielskiej BWA w Bielsku Białej